Koşuk

İslamiyet Öncesi Edebiyat'ın sözlü dönem ürünlerindendir. Sürek avlarında ve şenliklerde söylenirdi. Nazım birimi dörtlüktür. Hece vezni ile yazılmıştır. Kafiye düzeni aaab - cccb - dddb olan koşuklarda genellikle yarım kafiye kullanılmıştır. Genellikle sevgi, tabiat, yiğitlik, savaş gibi konuların işlendiği lirik şiirlerdir ve kopuz eşliğinde ezgi ile söylenmişlerdir.  Halk edebiyatındaki karşılığı 'koşma', divan edebiyatındaki karşılığı 'gazel'dir.

                                        Günümüz Türkçesi ile
Tümen çiçek tizildi     /      Binlerce çiçek dizildi
Bükünden ot yazıldı   /      Tomurcuklarından yayıldı
Öküş yatup üzildi      /      Çok yatmaktan sıkıldı
Yirde kopa adnşur    /      Yerden çıkınca açılır

Turluk çiçek yerildi      /     Türlü çiçekler açıldı
Barçın yadını kerildi     /     Çimene ipek yaygı yayıldı
Uçmak yeri körüldü     /     Cennet gibi göründü
Tumluğ yana kelgüsüz   /     Artık kış gelmeyecek

Kızıl sanğ akaşıp          /     Kızıl, sarı art arda
Yipkin yaşıl yüzkeşip    /     Yeşil menekşe açmakta
Bir bir kerii yürkeşip    /      Birbirini saymakta
Yaluguk anı tanğlaşur   /      İnsan ona hayran olur.