Sav

İslamiyet öncesi dönemde Türk toplumunun dünyaya bakışını, geleneklerini, varlık anlayışlarını ortaya koyan özlü sözlerdir. Bugünkü atasözlerinin karşılığıdır ve anonim özellik gösterirler. Divan-ı Lügat-it Türk'te pek çok sav örneği mevcuttur.

İt ısırmas, at tepmes time. / İt ısırmaz , at tepmez deme.
Endik uma evlikini agırlar. / Ahmak konuk ev sahibini ağırlar.
Yılan kenti ergisin bilmez, tevi boynung egir ter. / Yılan kendi eğrisini bilmez, deveye boynun eğri der.
Tag tagka kavuşmas, kişi kişige kavuşur. / Dağ Dağa kavuşmaz, insan insana kavuşur.
Ermegüge bulut yük olur. / Tembele bulut yük olur.
Tay atatsa at tınur, ogul eredse ata tınur. / Tay yetişince at dinlenir, oğul yetişince baba dinlenir.
Kanıg kan birle yumas. / Kan kanla yıkanmaz.